Hulp vragen kwam niet in ons op, ook al hadden we geldzorgen. Als ZZP-ers was het was onze keus om een eigen bedrijf te starten. Dus de gevolgen waren ook onze verantwoordelijkheid. We wilden absoluut niet afhankelijk zijn van anderen.
Maar het leven is niet voor iedereen even eerlijk. Er gebeurden allerlei vervelende dingen tegelijk. Dat bleef een lange tijd zo doorgaan. Zuinig leven was geen probleem, maar zuinig leven werd echte geldzorgen. En dat raakte onze kinderen.
Met een boos gezicht stampt hij de keuken binnen:
‘Mama, vandaag was de fietsenkeuring op school en ik was mijn fiets vergeten. Nu heb ik helemaal geen sticker gekregen!’ Ik schrik. De fietsenkeuring op school… daar gaat die fiets helemaal niet doorheen komen. Hij heeft geen standaard, spatbord en licht. We geven echt geen geld uit aan een kinderfietsje waarmee alleen over de stoep wordt gecrost.
Met een donker gezicht leest hij mij flink de les: ‘Over twee weken is er nog een kans, dan moet je zeker weten dat mijn fiets mee gaat naar school!’
Ik houd het weekbericht van school goed in de gaten. Op de dag van de herkeuring zorg ik er voor ik zeker weet dat de fiets NIET mee naar school gaat.
De achterdeur slaat met een klap dicht. Hij staat weer voor me. Zijn gezicht nog bozer en vuile vegen onder zijn ogen van de dikke tranen: ‘mama, je was mijn fiets alweer vergeten. Nu krijg ik nooit meer die sticker!’ Ik probeer mijn zoon te troosten. Die domme mama ook, die zomaar die fiets weer vergeet.
Maar ik ben 100 × liever die stomme mama die de fiets vergeet, dan dat mijn zoontje daar op het schoolplein staat met zijn fiets. Hopend op een sticker die nooit komt. En dat hij dan als enige zonder sticker en met een standje naar huis kan vertrekken…
De kindregeling in gemeente Dalfsen.
Toen de geldzorgen onze kinderen raakten, begonnen we na te denken over hulp vragen. We hoorden toevallig dat er in de gemeente Dalfsen een kindregeling is. Je krijgt per kind een tegoed in een webshop. Daar kun je van alles mee doen. Je kunt er kleding en fietsen mee kopen. Of de vrijwillige bijdrage van school betalen. Dit was de eerste hulp die wij accepteerden.
Mijn man bekeek de fietsen van de kinderen eens goed. Bij de fietsenmaker haalde hij de ontbrekende lampjes, standaard en een nieuw zadel. Hij betaalde met het tegoed van de kindregeling.
De eerstvolgende fietsenkeuring kwamen onze kinderen terug met stralende koppies en een prachtige sticker op hun fiets: 'GOEDGEKEURD!’
De kindregeling geeft rust.
Geldzorgen geven veel stress. Met de kindregeling kun je je kinderen een beetje van deze stress besparen. Dat geeft rust!
Niet meer van schrik je kind afsnauwen als hij een gat in zijn broek valt, omdat je weet dat je een nieuwe kunt kopen.
Niet meer met afgetrapte schoenen of laarzen naar school, omdat je winter- en zomerschoenen kunt kopen.
Niet meer ‘ziek’ afmelden voor een kinderfeestje, omdat je een cadeautje kunt regelen.
Ook kunnen trakteren, zelfs op iets gezonds!
Schoon en fris beddengoed kunnen aanschaffen, met een plastic laagje voor ongelukjes in de nacht.
Met de kindregeling kun je als ouder de verantwoordelijkheid voor je kind weer terugnemen. Je bent niet meer afhankelijk van wat je krijgt. Je mag zelf bepalen wat je kind nodig heeft en kunt dat ook regelen!
Na de eerste stap volgen er meer…
Omdat wij ZZP-ers zijn, was het lastig om te begrijpen wanneer we recht hadden op de kindregeling. Daarom gingen we langs bij de inkomensconsulent van de gemeente, zodat zij mee kon kijken. De zorgzame houding van de inkomensconsulent van de gemeente zorgde ervoor dat we met heel wat meer hulp naar buiten liepen. Hulp voor ons, want ook wij hadden het nodig.
Voor mij waren het mijn kinderen die mij hielpen om de eerste stap te zetten. Wanneer zou jij om hulp vragen?
Je wilt alles wel doen voor je kind. Maar jij bent ook iemands kind en het waard om hulp te krijgen! Heb je het financieel zwaar? Neem die eerste stap!
Comments